مادر عزیزم تولودتو بهت تبریک میگم ارزوی من اینه که تو همیشه سایت بالا ی سره ما باشه
با تمامه وجود دوستت دارمممممم
گاهــــــی دلم برای خودم تنگ میشود
گاهـــی دلم برای باورهای گذشته ام تنگ میشود
گاهــــــــــی دلم برای پاکیهای کودکانه ی قلبم میگیرد
گاهی دلم از رهگذرانی که در این مسیـر بی انتها آمدند و رفتند ، خسته میشود
گاهـــــــی دلم از راهزنانی که ناغافل دلم را میشکنند میگیرد
گاهــــــــی آرزو میکنم ای کاش دلــــــی نبود تا تنگ شود , تا خسته شود , تا بشکند...
گـ ـاه دلتنــگـ ـ مـ ـے شـوم .....
دلتننگـ تـ ـر از هـمہ دلتـنگـ ـے هـ ـا....
گـ ــوشـہ اے مـے نشیــنم...
و حـ ـسرتــ هـ ـا را مـ ـے شمــ ـارم...
بـاختـن هـ ـا را و صـ ـداے شکـستن هـ ـا را...
نمـ ـے دانم من کـ ـدام امید را نـا امید کـ ـردم....
کـ ـدام خـ ـواهش را نشنــیدم...
و بــہ کـ ـدام دلـتنگے خـندیدم..
کـ ـہ این چــنین دلــ تنـگم!!!!
زندگی باید کرد...
روزگارا که چنین سخت به من میگیری ...
با خبر باش که پژمردن من آسان نیست ...
گرچه دلگیرتر از دیروزم ...
گرچه فردای غم انگیز مرا میخواند ...
لیک باور دارم دلخوشی هام کم نیست ...
زندگی باید کرد...
من از احساس میگویم ولی خاموش و آرامم
تو عاشق باش و احساس مرا
با گوش و دل بشنو
چنین احساس پاکی از تو میخواهم
تمنای مرا پاسخ چه خواهی داد
اگر هست.......
یک بار خواب دیدن تو... به تمام عمر می‌ارزد پس نگو... نگو که رویای دور از دسترس، خوش نیست... قبول ندارم گرچه به ظاهر جسم خسته است، ولی دل دریایست... تاب و توانش بیش از اینهاست. دوستت دارم و تاوان آن هرچه باشد
اگر جمله ی دوستت دارم قیام علیه بندهای میان من و توست؛
اگر جمله ی دوستت دارم راضی کننده و تسکین دهنده قلبهاست؛
اگر جمله ی دوستت دارم نشانگر اشتیاق راستین من نسبت به توست؛
اگر جمله ی دوستت دارم پایان همه جدایی هاست؛
اگر جمله ی دوستت دارم کلید زندان من و توست؛
پس با تمام وجود فریاد می زنم..... دوستت دارم.
دستهایم هنوز تو را عاشقند و به آن احساس و به آن لحظه ی پاک هم آغوشی با دستهایت حسادت می کنند ، کاش باز هم تکرار میشد نفس کشیدن در آغوش شیرین خاطره ی با تو بودن ...
بر ساحل دریای مواج زندگیم به موج های خروشان می نگرم!
به پستی ها و بلندی ها، به ساده بودن ها
گاه قایقی می آید
دستی تکان می دهد و سلامی می کند
می ماند، می گوید!
می شنوم، می فهمم
و من می اندیشم:
کدام اندوهش را برایم به ارمغان آورده است؟
از کدام تیربار حادثه به من پناه آورده
از چه سخن خواهد گفت؟ از نبودن ها و سختی این نیستی ها!
دریای من! همیشه مواج است
و مسافران دریای من
همیشه اندوهی بر لب
و دلی از حادثه ای شکسته
وچشم بارانی دارند!
اینجا همیشه طوفانی ست!
و مسافران دریای من
گاه مرمت می شوند
و گاه زخم هایشان اندکی التیام می یابد
اما میل رفتن نخواهند داشت!
اینجا همیشه مهمانی ست!
اینجا ساحل تنهایی من است!
با مهمانهایش، با خوبی هایشان!
باز هم
اینجا ساحل تنهایی من است!
و روزی در این دریا غرق خواهم شد!
دریای زندگیِ من
